Stracilem ja

tuptus

4 lata, cudowne zycie, usmiechala sie, przytulala, byla szczesliwa. Po roku studia, w obcym miescie, akademik nowi znajomi... Rok wytrzymala, potem juz zabawa, oczywiscie tylko zabawa, taka nie jest, nie ona. Az wkoncu poszedlem do wojska... Czekala, plakala, zapewniala, kochala... Naprawde tesknila, sms to praktycznie co pol godziny byly, az w koncu... 4 dni do wyjscia, sms... zmarnowalem jej 4 lata, meczyla sie ze mna.... Nie wierze... W piatek z nia rozmawialem, prosilem... mialem nadzieje, dlugi weekend, ja juz jestem wolny, odbuduje "cos" niestety na dlugi weekend pojechala na Slowacje, ze znajomymi z roku...
Mowilem jej ze bede walczyl, ze sie nie poddam, zeby to przemyslala, powiedziala ze przemysli... Wczoraj odezwala sie na gg. Spytalem, czy mysli troche... odpisala ze duzo, tylko wolno.
Szczerze mowiac nie radze sobie, ciezko jest... a to dopiero poczatek....

tuptus

Nawet nie dala szansy... nawet nie chce... Nie bedzie ze mna szczesliwa i nie chce byc ze mna szczesliwa!!! Zabrala wszystko co kochalem... Zabrala mi siebie...

BWMSDKZB

podobnie jak u mnie, ale co zrobić nie można kogoś nakłonić aby nas kochał (niestety), pozostaje żyć dalej i szukać Innej..
pozdr nie dołuj się choć wiem że nie będzie łatwo...

tuptus

Pewnie ze nie jest latwo... nic nie jest takie samo... napisala mi sms jak pierwsze dni na wolnosci... co mialem jej odpisac? ze super? jak jest gorzej niz w wojsku... napisalem jej to. W wojsku ktos na mnie czekal, liczylem dni...teraz nie mam nikogo. Odpisala tylko "Bede szczera-brakuje mi Ciebie ale wiem ze nie bedziemy juz razem, przepraszam"... Zastanawialem sie zawsze jak mozna popelnic samobojstwo przez dziewczyne, smialem sie z tego... teraz im sie nie dziwie...