List Do Ciebie...

Gość

Nie chcę tutaj opisywac tego wszystkiego co sie stało.. Dam po prostu list który napisałam do niego... Na podstawieneigo Moze powiecie mi co robic?

*:K:*
*:A:*
*:M:*
*:I:*
*:L:*
Tak łośku. Kocham Cię. Ale co ja poradzę... Dziękuje ci za te siedem miesięcy. Zdążały się między nami spięcia i to nie jedno czy dwa. Dużo ich było. Pierwsze kłótnie bo nic do Ciebie nie czułam i traktowałam Cię okropnie. Wiem i przepraszam. Ale ty się nie poddałeś. Ty byłeś. Nawet jak kiedyś powiedziałam Ci prosto w twarz „żebyś wypierdalał z mojego życia bo nie mam ochoty na Ciebie patrzeć” To co z tego że wtedy byłam pijana. Byłam okropna wiem o tym dobrze ale nie masz pojęcia jak żałuję. Ale ty nie poszedłeś wtedy. Nie odwróciłeś się. Dziękuję. Potem były ferie i dziękuje ci za to, że nie musiałeś. Mogłeś zostać w Szczepankowie, ale pojechałeś też do Niemiec. I chociaż przez Te dwa tygodnie widzieliśmy się zaledwie dwa razy byłeś. Wtedy chyba powoli zaczęło mi zależeć. Ale broniłam się. Pewnej nocy, kiedy gadałam z Kasią bardzo długo, o Tobie i o mnie. Napisałam dla Kasi coś w rodzaju opowiadania. O dużym serduszku które jest całe w bliznach i o takim małym które próbuje zaleczyć te blizny. Na początku duże serduszko bardzo bolało i odtrąciło te małe ale z czasem przestało boleć i nie ma blizn i jest szczęśliwe. Wtedy postanowiłam spróbować. Napisałam ci list. Pamiętasz go? Pisałam go na kolanie jak Kasia się szykowała. Ja zostawałam. Chciałam jechać wtedy z wami ale też chciałam pobyć z Babcią. Pamiętasz jak wszedłeś do babci do mieszkania i białych spodniach i tą twoją morą bluzę i ja się zaczęłam śmiać? Myślałeś ze to z Ciebie ale ja śmiałam się z mojej babci która chciała zmierzyć „mojego chłopaka” i tak się dziwnie na Ciebie patrzyła. Ty nie widziałeś bo patrzyłeś się na mnie i pamiętam jak podszedłeś i dałeś mi buziaka w poliko. Wtedy jak wyszedłeś babcia do mnie „Egzamin zdany. Jest ładniutki wiec może być twoim chłopakem” Albo przypomniała mi się jak byłeś z małym Sebą i Edytą u nas i szliśmy ty ja i Seba pomiędzy nami trzymał za jedną rączkę Ciebie za drugą mnie. Kasia się śmiałą że wyglądamy jak rodzina. Pojechałeś. Potem ja przyjechałam. Zaczęły się imprezki u Ciebie, ale zaczął się też Łukasz.. Pogodziłam się z nim chociaż Kasia mówiła że będę żałowała. Nie słuchałam jej. Myślałam że naprawdę się zmienił. Ale on jest taki. Mi też zrobił pranie mózgu. Zaczęłam z nim gadać tak że nawet ty byłeś zazdrosny. Pisałam z nim długo. Nie wiedziałam że próbował nas skłócić. Nikt nie wiedział oprócz Kasi. Nie rozumiałam jej. Przecież Łukasz jest spoko. Fajny koleś. Ty teraz tak myślisz. Potem on wyjechał. Dzwonił do mnie kilka razy i mówił żebym dała se spokój z Tobą. Przyznaje raz nam pomógł. Wtedy coś mi odbiło. Powiedziałam ze nie chcę być z Tobą. Napisałeś mi że wróciłeś do Karoliny. Popłakałam się. Napisałam do Łukasza. Nie wiem dlaczego ale nie uwierzyłam Ci. Zapytałam się Łukasza gdzie jesteś. Napisał że pojechałeś do kaliszki. Pomyślałam że już wszystko stracone. Kasia jednak kazała napisać dla Łukasza, ze jak będzie po Ciebie jechał, żeby nawet jak nie będziesz chciał przywiózł Cię pod mój dom. Czekaliśmy długo. Zastanawiałam się co tak długo z nią robiłeś. Było ok. 24. Już było za późno żeby się spotkac. Wtedy Łukasz napisał ze wraca z tobą i że gadał z tobą i żebym mu coś napisała eska. Napisałam że Przepraszam. Nie odpisywałeś. Wtedy napisałam długiego eska że nie wiem co tam robiłeś ale żałuje i że jeśli jest taka twoja decyzja żebyś był z Karoliną ze chcę Twojego szczęścia i wtedy jak wysyłałam tego napisałeś (pamiętam mam nawet tego eska) „Klauduś zadzwonię za 15 min” Nie wiedziałam co mi chcesz powiedzieć. Potem napisałeś, że kochasz że nic pomiędzy wami nie zaszło. Zadzwoniłeś. Znowu wybaczyłeś. Powiedziałeś że kochasz i nigdy nie zostawisz. A potem znowu się pokłóciłam z Łukaszem. Ja nie wyszłam. Nie pamiętam dlaczego. Kasia poszła i wtedy Łukasz przegiął. Nagadał dla Kasi na mnie. Pokłóciłam się z nim. Wyjechał. Poprosiłam Ciebie żebyś się do niego nie odzywał. Powiedziałeś, ze kochasz i że zrobisz wszystko… Potem chyba była kłótnia o Damiana. Mała chwila zapomnienia która trwała dzień. A ty mimo wszystko wybaczyłeś. Przytuliłeś. Potem Karolina. OD tamtej pory chyba wszystko zaczęła się psuć. Byłam pewna ze się nie pogodzimy. A jednak. Jednak, tym razem ja musiałam wybaczać mimo że okłamałeś. Uwierzyłam i wybaczyłam. Potem od tego piątku w kościele wszystko zaczęło się psuć. Już nie było tak jak wcześniej. Ty nie byłeś tym kim wcześniej. Tych ostatnich wydarzeń nawet nie chcę opisywać. Ciebie już nie ma. Ale dziękuje ci za te wszystkie wspomnienia. Dobra i złe. Pamiętaj, tylko tyle, że przez jakiś czas dla pewnej osoby znaczyłeś bardzo wiele. Można powiedzieć ze byłeś całym życiem... Nie trzeba płakać że coś się skończyło, tylko uśmiechać się że ci się to przytrafiło.
A czemu mimo wszystko płaczę?
Kocham:*
Ciebie i tylko Ciebie:*

...:::Kto nie umarł z miłości nie potrafi żyć:::...

Napisałam to juz dawno. Od tamtej pory troche sie zmniło.. Pogodzilismy sie.. Na jeden wieczor, bo na drugidzień nie chciał już ze mna być.. Co mam robić? Teraz w wakacje znowu jade z nim Niemiec.. Boje sie...

Nikotyna

Ehhh Zapomnialam sie zalogowac xD